جانماز آب می کشد.
کاربرد: برای کسی که از روی ریا، عبادت کند این مثل را به کار می برند.
گفتیم از خصلت های ضرب المثل ها این است که از گذشتگان دور به ارث رسیده است. بسیاری از این امثال با توجه به گذر زمان، در واقع کوتاه شده و تراشیده شده ی داستانی است؛ یعنی افراد با ساده کردن و ایجاز سخن، مقصود و منظور خود را بلافاصله با همین سخن کنایه دار بیان می نمایند و این مثل نیز شاید کوتاه شده ی داستانی است.
در هر عصر، افرادی زاهد صفت هستند که سعی می کنند با خواندن نماز زیاد، نزد مردم و انجام اعمال عبادی دیگر خود را اهل عبادت و زهد و تقوا نشان دهند؛ غافل از این که برخی از افراد آگاه و تیزبین که از اعمال آنها آگاهی دارند در مورد آن شخص این اصطلاح را یادآور می شوند که «جانماز آب نکش.»
شاعران مختلفی در هر عصر با دیدن این گونه افراد زاهد مآب به سرودن اشعاری در این زمینه پرداخته اند. و سعی در نشان دادن واقعیت های عوام فریبی این گونه افراد نموده اند.
گر نمازی می کنم، گاهی ریایی می کنم.
(سلیم کاشانی)
هر نمازی و، طاعتی که تو راست
گرده نانی نیرزد، ار به ریاست.
«اوحدی»
طاعت ار خواهی، نخست اخلاص جوی
هم برون و هم درون را، پا ک شوی
«صفایی نراقی»